Nikon D70s pierwsze wrażenia

Po zmianie puszki z D50 na D70s poza jakością KITowgo obiektywu (który w D70s jest bezkonkurencyjnie lepszy) moją uwagę zwróciły dwie sprawy. Pierwsza to fakt iż D70s robi zdjęcia troszkę bardziej zaszumione niż jego młodszy brat D50, głównie jest to zauważalne przy ISO400 i wyżej. Druga sprawa to oddanie kolorów podczas zdjęć robionych do JPEGa w trybie AUTO, tutaj jakby znów na korzyść D50 - kolory są bardziej nasycone oraz zdjęcia są minimalnie ostrzejsze (tak mi się bynajmniej wydaje). Różnica ostrości zdjęć w każdym razie jest marginalna, a kolory? Kto klepie fotki taką puszką w trybie AUTO? Bardzo ważną rzeczą jest odpowiednie dobranie balansu bieli (WB) do panujących warunków i światła w którym robimy zdjęcia. Mamy także do wyboru trzy tryby kolorów 1a (sRGB), II (Adobe RGB) oraz IIIa (sRGB).

W zależności od tego co chcemy dalej robić - bezpośrednio drukować zdjęcia bez ich modyfikacji bądź je retuszować i obrabiać - użyjemy jednego z nich. Oczywiście zawsze można robić fotki w NEFie i potem je modyfikować do bólu bez obawy o jakąkolwiek stratę jakości, jednak zdjęcia w bezstratnym formacie zajmują na karcie pamięci sporo więcej miejsca. Dodatkowo fajną sprawą jest możliwość wgrywania krzywych tonalnych. Na początku zrobiłem test w którym widać oddanie kolorów w trybach 1a przy automatycznym balansie bieli oraz IIIa z ręcznymi ustawieniami WB oraz zwiększonym nasyceniem kolorów. Jak widać na załączonym przykładzie warto poznać możliwości puszki którą fotografujemy i korzystać z jej dobrodziejstw.